Jokes

“မိန်းမယူရန် အသက်အရွယ် အပိုင်းအခြားအလိုက် စျေးနှုန်း သဘောတရားများ”၊ အသက် ၁၈နှစ်နဲ့ အောက် (ဝေလီဝေလင်းစျေး)၊ သူကတော့ မနက် ၅ နာရီလောက် စျေးသွားဝယ်ရသလိုပါပဲ။ အဲ့အချိန်မှာ စျေးသွားဆစ်လို့မရပါဘူး။ ရောင်းတဲ့လူက ကြိုက်စျေးရမှ ရောင်းပါ့မယ်။ ဒါပေမယ့်

ခြူးလေးက ရုပ်ရှင်ကားကြီး ရိုက်ထားတာရှိလား မရှိလည်း ခြူးလေးအတွက် အကယ်ဒမီဆု တစ်ဆုပေးသင့်တယ် “ပရိသတ်ကရုဏာဆု”၊ ရိုက်ထားတာရှိလည်း သရုပ်ဆောင်ဆုနဲ့ ကရုဏာဆု ပူးတွဲပေးလိုက်။ ဦးကျောက်ရိုင်းနဲ့ ပြဿနာတက်တဲ့ ဟို Miss ယမုံကိုလည်း တစ်ဆုပေးလိုက်၊ သူ့ဟာသူ တစ်ကားမှ

ခြူးလေးက ရုပ်ရှင်ကားကြီး ရိုက်ထားတာရှိလား မရှိလည်း ခြူးလေးအတွက် အကယ်ဒမီဆု တစ်ဆုပေးသင့်တယ် “ပရိသတ်ကရုဏာဆု”၊ ရိုက်ထားတာရှိလည်း သရုပ်ဆောင်ဆုနဲ့ ကရုဏာဆု ပူးတွဲပေးလိုက်။ ဦးကျောက်ရိုင်းနဲ့ ပြဿနာတက်တဲ့ ဟို Miss ယမုံကိုလည်း တစ်ဆုပေးလိုက်၊ သူ့ဟာသူ တစ်ကားမှ

ဒီညနေကြုံလာတာလေးက ဒီလို ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာ လူကကြပ်နေချိန် ကိုယ့်ဘေးတယောက်ကျော်က အသက် ၂၅ နှစ်လောက်ကောင်မလေးက အကျယ်ကြီးထအော်တာ။ ကျမပေါင်ကို တို့ဆေးအပ်နဲ့ထိုးနေတယ် လုပ်ကြပါဦး။ အချက်ရေအများကြီးရှိပြီ။ တရစပ်ထိုးနေတာ အဆိပ်အပ်တွေနဲ့ ကယ်ကြပါဦး‌။ ခေါင်းတွေ မူးလာပြီဆိုပြီး။ တကားလုံးကလူတွေ အဓိကက

မနေ့ညက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်တော့ စားပွဲထိုးကောင်လေးကမေးတယ်။ အကို ကမ္ဘာမှာအကောင်းဆုံးဘောလုံးအသင်းက ဘယ်အသင်းလဲတဲ့။ ကျနော့်အကျီပေါ်က တံဆိပ်ကိုထောက်ပြလိုက်တယ်။ ဟင် မြန်မာ အသင်းတံဆိပ်ကြီး ဆိုပြီး ကောင်လေးကရေရွတ်တယ်။ ပြီးတော့ ကမ္ဘာပေါ်မှာအကောင်းဆုံးဘောလုံးအသင်းက ဘရာဇီး တို့ အာဂျင်တီးနား တို့မဟုတ်ဘူးလား အကို

ဘဝမှာ တခါမှ အသက် ၄၀ ဝန်းကျင် ယောကျာ်းကြီး တင်ပါးကို ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ထောက် ရလိမ့်မယ်လို့ မတွေးမိဖူးဘူး။ ဖြစ်ပုံက အပြန် ybs 65 ကားပေါ်မှာ ရုံးဆင်းချိန်မို့ လူတွေကြပ်တာကို အခွင့်ကောင်းယူပီး သကောင့်သားက

ရန်ကုန်သားဖြစ်ဖြစ် မန်းလေးသားဖြစ်ဖြစ် နေပြည်တော်ရောက်ရင် အဝိုင်းတကာပတ်ရင်း ဒစ်လည်ရတာချည်းပဲ။ အဝိုင်းပတ်ရင်း ဒီအဝိုင်းပဲ (၃) ခါလောက်ပြန်ရောက်လာလို့ တောခြောက်တယ်မှတ်ပြီး သမ္ဗုဒ္ဓေရွတ်တဲ့ ရန်ကုန်သားတွေ မန်းသားတွေ အသာနေကြ။ ဝန်ကြီးဌာန နာမည်မေးရမလိုလို ရုံးနံပါတ်မေးရမလိုလိုနဲ့ တိုင်ပတ်ကြရတာချည်းပဲ မဟုတ်လား။ နေပြည်တော်မြို့မကို

ရန်ကုန်သားဖြစ်ဖြစ် မန်းလေးသားဖြစ်ဖြစ် နေပြည်တော်ရောက်ရင် အဝိုင်းတကာပတ်ရင်း ဒစ်လည်ရတာချည်းပဲ။ အဝိုင်းပတ်ရင်း ဒီအဝိုင်းပဲ (၃) ခါလောက်ပြန်ရောက်လာလို့ တောခြောက်တယ်မှတ်ပြီး သမ္ဗုဒ္ဓေရွတ်တဲ့ ရန်ကုန်သားတွေ မန်းသားတွေ အသာနေကြ။ ဝန်ကြီးဌာန နာမည်မေးရမလိုလို ရုံးနံပါတ်မေးရမလိုလိုနဲ့ တိုင်ပတ်ကြရတာချည်းပဲ မဟုတ်လား။ နေပြည်တော်မြို့မကို

လက်ဘက်ရည် တငုံ ငုံပြီး စမူဆာ ပန်းကန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ အလွန် အံ့ဩသွားသည်။ မိမိတစ်သက် ဤကဲ့သို့ ကြီးသော စမူဆာများကို မမြင်ဘူးပေ။ တစ်ခု ကုန်အောင်စားဖို့ပင် မည်သို့မျှ မဖြစ်နိူင်​။ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ အတူထိုင်နေတဲ့တပည့်ကို “စမူဆာ တစ်ခု

ဆောက်လုပ်ရေးလောကနှင့် ကွမ်းတံတွေးပြဿနာ (သို့မဟုတ်)လူ့ကျင့်၀တ်၊ ဆောက်လုပ်ရေး လုပ်ငန်းခွင်မှာ အထူးသဖြင့် ကွမ်းစားကြတဲ့သူများတယ်။ အင်ဂျင်နီယာရော ကာယလုပ်သားတွေပါ ကွမ်းစားကြပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ ကွမ်းစားတာက ပြဿနာ မဟုတ်ဘူး။ ကွမ်းတံတွေးကို ကြုံရာထွေးတာကပြဿနာပါ။ အဲဒီမှာ ကွန်ကရစ်ကို လက်နဲ့ဖျော်ရင် ဖျော်တဲ့