မြွေများနှင့် ပတ်သက်သည့် ပါးစပ်ပြော ယုံတမ်းစကား အယူအဆလွဲများ
မြွေများနှင့် ပတ်သက်သည့် ပါးစပ်ပြော ယုံတမ်းစကား အယူအဆလွဲများ…
ရှင်းရှင်းပြောရရင်တော့မြန်မာတွေ…ရဲ့ ပါးစပ်ပြောဒဏ္ဍာရီတွေကနေဖြစ်လာတဲ့ အယူအဆလွဲတွေပေါ့ဗျာ…။ ရှေးလူကြီး တွေ က အင်မတန်မှ အယူသည်းကြပြီး ဆင်တူရိုးမှား မြွေတွေကိုအမှတ်မှားရာကနေ မြွေမှန်သမျှ အဆိပ်ရှိတယ်၊ သေစေ နိုင်တယ်လို့ထင်ကြတယ်…။ တကယ်တော့ မြွေတွေမှာက 1.Non-Venomous(အဆိပ်မရှိ). 2.Mildly Venomous (အဆိပ်ပျော့) နဲ့ 3.Venomous (အဆိပ်ပြင်း) ဆိုပြီးသုံးမျိုးခွဲထားတယ်..။ ကဲ…အယူအဆမှားလေးတွေအပေါ် တစ်ချက် လောက် သွားကြည့်ရအောင်….
ငန်းတော်ကျားဟာ တကယ်ပဲ မြင့်မြတ်တဲ့ မြွေဘုရင်လား…
အဖြေကတော့ No ပါ…။ သူဟာ ဇာတ်တူသားပြန်စားတတ်တဲ့ တိရိစ္ဆာန်တွေထဲက တစ်ကောင်ပါပဲ။ အဲ့ဒါ ထက်မပိုပါဘူး။ သူဟာ အခြား မြွေတွေလိုမျိုး ကြွက်၊ ဖား တွေကိုသာမက အခြားမြွေမျိုးစိတ် တွေကိုပါ အကောင်လိုက်ပြန်စားတတ် တာဗျ….၊အခြားမြွေတွေထက် အစာအိမ် ပိုကြီးမားပြီး ညှပ်ရိုး၊ မေးရိုး ဟာလဲ သာမန်ထက်ပိုပြီး ကျယ်အောင်ဟ ပေးနိုင်တယ်။ မြွေဥတွေနဲ့ မြွေအကောင်ပေါက်တွေ ကို မျိုတတ်တာကြောင့် သူရှိတဲ့ နေရာတဝိုက်မှာ အခြားမြွေတွေ မရှိပါနိုင်ပါဘူး…။
သူ့ရဲ့ထူးခြားချက်တစ်ခုက အခြားမြွေတွေလို လူမြင်တာနဲ့ ရန်မူတတ်တဲ့အကျင့်တော့မရှိဘူးဗျ..။ သွားထိမိရင်တောင် ကိုက်ချင်မှကိုက်တာပါ…။ ဒါပေမယ့် သူဟာ Venomous ပါ..။ အဆိပ်အတော့်ကိုပြင်းပါတယ်။ ဟိုတစ်လောတုန်းက ရပ်ကွက်ထဲက မိန်းမကြီးတစ်ယောက် ငန်းတော်ကြားကိုဝိုင်းကြည့်နေတဲ့ ကြားထဲဝင်လာပြီး မြွေသူတော်ဆိုပြီး လက်အုပ်ချီ၊ ပါးစပ်ကနေ တတွတ်တွတ်ရွတ်နေတာ မြင်ရသေးတယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာ အယူအဆအရ အပယ်လေးဘုံသားဆိုတာ လူထက် Auto တစ်ဆင့်နိမ့်ပြီးသား…။ ဘာမှ ကန်တော့နေစရာမလိုပါဘူး။ သိပ္ပံနည်းအရကြည့်ပြန်ရင်လဲ ကိုယ့်ထက် အသိဉာဏ် နိမ့်တဲ့ တိရိစ္ဆာန် ကိုပြန်ကိုးကွယ်ပြီဆိုမှတော့……
စောင်းသုံးစောင်းမှာ ငန်းစောင်းမြွေကိုက်ရင် ဆေးမမီဘဲ သေတယ်ဆိုတာရော တကယ်ပဲလား…
ဒါကလဲ No ပါ…။ ရှေးအယူအဆအရ ညနေစောင်းချိန် တောင်စောင်းတစ်ခုမှာ ငန်းစောင်းကိုက်ရင် ဆေးမမှီဘူးလို့ အဆိုရှိ တယ်။ တကယ်တော့ ငန်းစောင်းလို့သတ်မှတ်ထားတဲ့ Copperhead Racer ဟာ ဘာအဆိပ်မှ မရှိပါဘူး..။ ဆင်တူရိုးမှား အဆိပ်ပြင်းမြွေဖြစ်တဲ့ Black Mamba နဲ့အမှတ်မှားကြတာပါ..။ မန်ဘာမြွေကလဲ ဒီမှာမရှိပါဘူး…. အာဖရိကမှာ ကျက်စား ကြတာပါ။ ငန်းစောင်းတွေမှာ အဆိပ်အိတ်တောင်မပါပါဘူး…။ ဒီကောင်တွေက အင်မတန်မှ သရုပ်ဆောင်ကောင်းတဲ့ ကောင်လေးတွေဗျ….၊ သူကိုယ်တိုင်အဆိပ်ကမရှိလေတော့ ခေါင်းကြီးကိုထောင်၊ လည်တိုင်ခေါက်ပြီး လူတွေ့တာနဲ့ ပါးစပ်ကြီး ဟပြီး တခွီးခွီးမြည်တော့တာပဲ…။ ရလဒ်အနေနဲ့ကတော့ ရိုက်အသတ်ခံရပြီး…ဒီကောင်ကြီးကိုက်ရင် မလွယ်ဘူး ဆိုပြီး အပြောခံရတာပေါ့…။
စပါးအုံးမြွေက လူတွေကို တကယ်ညို့နိုင်တာလား…
ဒါကတော့ ကျွန်တော်လဲ ညို့တယ်၊ မညို့ဘူး ရမ်းမပြောရဲဘူးဗျ…။ဆရာကြီး rider haggard ရေးတဲ့ အလန်ကွာတာမိန်း စာအုပ်တစ်အုပ်ထဲကနေပဲ ကောက်နှုတ်ပေးပါ့မယ်။ “ရောဘတ် ရေ…၊ အန်နာကွန်ဒါ မြွေလို၊ စပါးအုံးတို့လို မြွေကြီးတွေ မှာ စိတ်ကယောက်ကယက် ဖြစ်တာတို့၊ အိပ်မောကျစေတဲ့အစွမ်းလိုမျိုး ရှိတယ်ဆိုတာကျွန်တော်တော့မယုံဘူးဗျာ။ ကျုပ်ဖြင့် မြွေကြီးမျိုးတွေ တွေ့ဖူးပေါင်းများပြီ….၊ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသေးဘူး။
ကျုပ်အထင်တော့ သူတို့ရဲ့အသိုက်က မစင်တွေက မြေကြီးနဲ့ဓာတ်ပြုရာကနေ ထွက်လာတဲ့ အိပ်မောကျစေတဲ့ ဓာတ်ငွေ့တစ်မျိုးမျိုးပဲ ဖြစ်မယ် ထင်ပါရဲ့ဗျာ…” တဲ့…၊ မြန်မာဘာသာပြန်စာအုပ်တစ်အုပ်မှာ တွေ့ခဲ့ဖူးတာပါ…။ ၉တန်းလောက်ကဆိုတော့ ဘယ်သူဘာသာပြန်တာလဲ ကျွန်တော်လဲ မမှတ်မိတော့ဘူး…။ ဦးသန့်လို ဦးနှောက်မျိုးမဟုတ်လေတော့ ကျွန်တော်မှတ်မိတာဆိုလို့ ကျွန်တော်သဘော ကျတဲ့ Dialogue တွေပဲ…ရှိတယ်။
အဲ့….ကျွန်တော်ဆိုလိုချင်တာက ဆရာကြီး rider haggard ရဲ့ သဘောနဲ့ အတူတူပဲဗျ..။ သူပြောတာဖြစ်နိုင်ချေရှိတယ်…။ အဆိပ်ပြင်းမြွေတွေ ကြောင်းပဲ လိုက်လေ့လာမိတော့ Python တို့လို မြွေကြီးတွေအကြောင်းသိပ်မသိပါဘူး…။
Zaw Win Htet
