“ခေါင်းဆောင်ကောင်းတို့ရဲ့ စိတ်ဓာတ်”
“ခေါင်းဆောင်ကောင်းတို့ရဲ့ စိတ်ဓာတ်”
“ဆရာရေ….ကျနော်တို့ ဖမ်းမိတဲ့ထဲမှာ ရှင်ဘုရင်လည်းပါလာတယ်” ဓားပြခေါင်းဆောင်ဟာပြုံးပြီး… ရှင်ဘုရင်ကို ကြည့်တယ်… “မင်းကောင်း မင်းမြတ်ကြီးပါလား… အရပ်ဝတ်ကြီးနဲ့ဆိုတော့ ရုပ်ဖျက်ပြီး တိုင်းခန်းလှည့်လည်တယ်ထင်ပါ့” ဘုရင်ဆိုသူကပြုံးပြီးခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ ဘုရင်နှင့်အတူမိလာသောသူများကလည်း သူတို့နဲ့အတူအဖမ်းခံထားရသည်မှာ ဘုရင်ဆိုတော့ အံ့အားသင့်နေပုံရသည်။
“ဒီဘုရင်ကကျုပ်တို့ကိုဒုက္ခပေးမယ့်ဘုရင်ပဲ သတ်ပစ်လိုက်မလားဆရာ” “အေး.. သတ်တာတော့သတ်တာပေါ့ကွာ.. ဒါပေမယ့် မသတ်ခင်လေး ရှင်ဘုရင်က ဦးညွှတ်တာလေးတော့လိုချင်မိသားကွ… အဟေးဟေး” “မောင်မင်းတို့… ကျုပ်ကိုပဲ သတ်လို့ရမယ် ဘုရင်ဆိုတဲ့နေရာကို သတ်လို့မရဘူး… ကျုပ်သေသွားလည်း ဘုရင်ဆိုတဲ့နေရာကို တစ်ယောက်ယောက်ကဝင်ယူဦးမှာပဲ… အဲ့ဒီအခါကျရင် ဘုရင်ကိုတောင်သတ်တဲ့ ဓားပြရယ်လို့မောင်မင်းတို့ကို ပိုငြိုးကြလိမ့်မယ်…” ဓားပြခေါင်းဆောင်တွေဝေသွားတယ်…
“ဒါဆိုရင်တော့… ခင်ဗျားကို လွှတ်ပေးမယ်… ဒါပေမယ့်… လွှတ်ပေးစေချင်ရင်ခင်ဗျား ကျုပ်ကို အရိုအသေပေးသွားရမယ်… ” “ကျုပ်အသေခံမယ်… အသက်သေမှာကြောက်လို့ ဦးညွတ်သွားတဲ့ ဘုရင်ဘဝကို ကျုပ်အရောက်မခံနိုင်ဘူး… တိုင်းသူ ပြည်သားတွေရဲ့လေးစားဂါရဝကို ခံယူပြီးပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက်လေးစားခံ ထိုက်အောင်နေပေးဖို့ ကျုပ်တာဝန်ပဲ ” “ခင်ဗျားက… တော်တော်ကြီးကျယ်တဲ့ ဘုရင်ပဲ ခင်ဗျားကျုပ်တို့ကို ဦးမညွှတ်ရင် ဒီလူတွေကို ကျုပ်ကသတ်မှာ…
ဘုရင်ဟာ ဘာမှ စောဒက မတက်တော့ဘဲ ဝုန်းကနဲ ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီးဓားပြများကို အရိုအသေပြုလေတော့သည်.. အရိုအသေပြုခံရသောဓားပြဗိုလ်ဟာ ကျောထဲစိမ့်ကနဲ ချမ်းသွားတယ် ဘယ်လိုဘုရင်လဲ……? သူ့ကိုသတ်မယ်ဆိုတုန်း က အသက်ကိုတောင် မငဲ့ကွက်ဘဲ ရာဇဂုဏ်အတွက် ဒူးမထောက်လိုသူက အခုတော့… မြေပြင်မှာ ပြားပြားမှောက် ဝပ်လို့… ဒါ… ဘုရင်အစစ်… ဒါမှ… ဘုရင်အစစ်… ဘုရင့်သိက္ခာကို.. မိမိအသက်ထက် ပိုတန်ဖိုးထားတဲ့ ဘုရင် တိုင်းသူ ပြည်သား တွေရဲ့ အသက်ကို…ဘုရင့်သိက္ခာထက် ပိုတန်ဖိုးထားတဲ့ဘုရင်… ဓားပြဗိုလ်ဖြစ်သူ မျက်ရည်များ ဝဲတက် လာသည်။
ဓားစာခံပြည်သူများကိုကြည့်တော့လည်း ဒူးထောက်နေသော ပြည့်ရှင်မင်းကို ကြည့်ကာ လေးစားချစ်ခင်မှု ဝမ်းနည်း ကြေကွဲမှုများ ယှက်ထွေးလျက် မျက်ရည်များ ဝေနေကြလေသည်။ ဓားပြဗိုလ်ဖြစ်သူသည် ဘုရင့်ရှေ့ … ဒူးထောက်ချ လိုက်ပြီး .. “ထပါ မြတ်သောမင်းကြီး… ကျနော့် ကို ခွင့်လွှတ်ပါ… မင်းကောင်းမင်းမြတ်ကိုအသက်ရှင်လျက် မြင်တွေ့ ခွင့်ရခဲ့ခြင်းဟာ.သေရင်တောင် ထိုက်တန်ပါတယ်… လက်နက်နဲ့ ဓားပြများကို…. မေတ္တာဖြင့် ဆုံးမတတ်သောမင်းကြီး ခန္တီတရားဖြင့်ဆုံးမတတ်သောမင်းကြီး ခေါင်းဆောင်ကောင်းတစ်ယောက်၏ စွန့်လွှတ်အနစ်နာခံမှု တာဝန်ခံမှုများကို လမ်းပြသောမင်းကြီးကို ကျွန်တော်…. အတိုင်းအဆမဲ့ ကြည်ညိုပါတယ်… ကျနော်လည်း ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်မို့ . ကျနော့်အပြစ်အတွက်တာဝန်ခံပါရစေ .. ကျနော့်နောက်လိုက်များကို အပြစ်မှ လွှတ်ပေးပါကျနော့်ကို အပြစ်သားအဖြစ် ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်သွားပါချမှတ်လိုသော ပြစ်ဒဏ်ကို ချမှတ်ပါ ”
ခေါင်းဆောင်ကောင်းပီသခဲ့သော ဓားပြဗိုလ်ကို..လေးစားရင်းအခံရှိသော နောက်လိုက်ဓားပြများကလည်း. သူတို့ ခေါင်းဆောင်နည်းတူဒူးထောက်၍ . ရှင်ဘုရင်ကို အရိုသေပြုကြလေသည်။ ရပ်နေသောပြည်သူများလည်းသူတို့အတွက် . ရပ်တည်ပေးခဲ့သော ရှင်ဘုရင်ကို ဒူးထောက်ခစားလေတော့သည် မင်းကြီးက ဒူးထောက်နေရာမှထ၍ ဓားပြဗိုလ်ကိုထူကာ
“မောင်မင်းက ဓားပြအဖြစ်ဆိုးသွမ်းပေမယ့်.. ခေါင်းဆောင်အဖြစ်လေးစားစရာ ကောင်းတယ်ဒီလက်စွပ်ကိုယူပါ… ဒါအဖိုးနည်းလက်စွပ်ဆိုပေမယ့် ကျုပ်ရဲ့ အမှတ်အသားပါ… ကျုပ်ကိုယုံရင် ဒီလက်စွပ်ကိုယူပြီး နန်းတော်ကိုလာပါ…ဒီနေ့ရသင့်တဲ့ ငွေပမာဏရဲ့ သုံးဆကို ဆုအဖြစ်လာ ထုတ်ယူလှည့်ပါ ပြည်သူများရဲ့ ငွေကို ပြန်ပေး ပေးပါ တိုင်းပြည် အတွက် စစ်မှုထမ်းလိုပါက သားမယားများနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး နန်းတော်ကိုလာခဲ့ပါ…” ရာဇဣန္ဒြေ အပြည့်ဖြင့် ထွက်ခွာ သွားသော မင်းကြီး၏ကျောပြင်ကို ဓားပြများနှင့် ပြည်သူများက ငေးမော၍ ကြည့်နေလေတော့၏…။ ေဩာ်… ခေါင်းဆောင် ကောင်း ပီသလေစွတကား…
